.jpg)
.jpg)
Seks Furyasının Patladığı 60'lı Yılların Başında Sokağa Terkedilip Kimsenin Sahiplenmediği Bebeklerin Sıcak Yuva Umutları Azalsa da Devam Ediyor..
.jpg)
Kimisi cami avlusuna, kimisi çöp konteynerine, kimisi de apartman boşluğuna bırakılmış. Ülkenin belki en fakir ama en azgın olduğu yıllarda, 60’larda sokağa bırakılmanın bedelini ödüyorlar.
Hepsinin hikayesi hemen hemen aynı
Tamamı sokağa terkedilmiş. Günlerce birisi tarafından bulunmayı beklemişler. Ağlamışlar, acıkmışlar, “Bir yerden sonra alışıyor insan” diyor 51 yaşındaki Hacı Hüseyin Bebek, “Nasıl yani?” diyorum. “Yani bazı ihtiyaçlarını kendi kendine halletmeye başlıyorsun. Başta karnını doyurmayı, sonra altını pisletmeyi öğreniyorsun. Sonra da altını temizlemeyi.. (gülüyor)
“Peki utanmıyor musunuz?” diye soruyorum. Gözleri doluyor. Mahçup bir ifadeyle birbirimizden mi diyor? “Yani birbirinizden, benden.” Cesaretimi toplayıp o an ilk aklıma geleni söylüyorum. “Bilmem farkında mısınız ama çıplaksınız” diyorum. Başını öne eğiyor. Gözleri doluyor. Hacı Hüseyin Bebeği daha fazla üzmek istemiyor ve yanından ayrılıyorum.
İdris Naim Bebeğe takılıyor gözüm. Devamlı gülümsüyor. Yanına oturuyorum. Öyle anlamlı bakan gözleri var ki, insanın yüreğini burkuyor. "Senin adın ne?" diyorum. "İdris Naim" diyor biraz da çekinerek. “Korkmuyor musunuz İdris Naim?” diyorum. “Tek başımıza olsak belki korkardık. Ama burada 50-60 bebeğiz. Birbirimizi koruyup kolluyoruz” diyor. “Bebek değilsiniz bence artık. Eşşek kadar adam olmuşsunuz, şu halinize bakın” diye geçiriyorum içimden. İdris Naim Bebek, aklımdan geçirdiklerimi hissetmiş olsa gerek ağlamaya başlıyor. O ağlayınca diğerleri de ağlamaya başlıyor. Bir anda 30-40 tane koca koca adam cıyak cıyak ağlıyor. Bir taraflarını yırtarcasına ağlıyorlar üstelik. Kimisi ağlarken işiyor, kimisi fırsat bu fırsat deyip büyük abdestini yapıyor. E hal böyle olunca biz de yavaş yavaş veda vaktinin geldiğini anlıyoruz. Ne kadar zor gelse de ayrılıyoruz yanlarından.
Bilim İnsanları şaşkın: “Hala yaşamaları mucize”
Bilim insanları ise sahipsiz bebekler konusunda ikiye bölünmüş durumda, bir kısım bilim insanı 60’lı yıllarda sokağa bırakılmış bebeklerin bugüne kadar hayatta kalmış olmalarını “mucize” olarak nitelendirirken, bir kısım bilim insanı ise sahipsiz bebek diye yutturulmaya çalışılan çıplak yaşlıların Alzheimer hastalığına yakalandığı için sorumluluktan kaçan evlatlarınca sokağa bırakılmış, analar, babalar, dedeler ve nineler olduğu fikrinde birleşiyor.
(yosemites Brüksel'den bildirdi)
facebook'ta paylaş twitter'da paylaş Allah'a havale et
.jpg)
