.jpg)
.jpg)
Ergen Fangirl'lükten Profesyonel Seri Katilliğe Uzanan Bir Kariyer Öyküsü: Swarm
Karanlık dokusu ile bizleri sahnelerin renkli ışıklarının cazibesinden alıp cinayetlerin kucağına bırakan Swarm bu hafta konuğumuz. Amazon Prime’un son zamanlar parlayan dizisi, saplantılı bir hayranın sevdiği sanatçı uğruna cinayetler işlemesini konu alıyor. Hayran olduğu Ni’Jah’ı sevmeyenlere yaşama hakkı vermeyen Dre’nin hikayesi dehşet ile izleyiciyi ekran başına mıhlıyor. Swarm, heyecan verici bölümleri, sırtını gerçeğe dayayan anlatısı ve ürkütücü realitesi ile seçim atmosferinden uzaklaşmak için iyi bir seçenek oluşturuyor. Üstelik projede Donald Glover ve Janine Nebers imzası var.
Mabel?
Kimler İzlemeli?
Eğer Atlanta, Fargo, You, Bates Motel, Dahmer gibi projeleri sevdiyseniz Swarm’a da bir şans vermelisiniz.
Swarm Konusu: Houstonlı siyahi bir genç kadın olan Dre, yakın arkadaşı ve üvey kız kardeşi olan Marissa ile yaşıyor. Nisan 2016 ile Haziran 2018 arasını ele alan dizide, Dre’nin hayatının merkezinde hayranı olduğu Ni’Jah adlı şarkıcı var. Öyle ki bir gün onunla tanıştığında Ni’Jah’ın da aralarındaki gizli bağı fark edeceğinden emin. Ev kirasını konser biletlerine yatıracak kadar gerçeklikten kopmuş olan Dre, başta tuhaf gelen hayranlık hikayesini hikaye açıldıkça bir korku filmine dönüştürüyor. Netflix’in You’suna benzer olan bu saplantılı ilişki kurma biçimi, bütün duygusal yatırımını tanımadığı birine yapan genç kızın trajedisini anlatıyor. (Ni’Jah’ın gxtunun kılıyık)
Hazır elimi kana bulamışken...
Ulaşılmaz olana yüklenen karşılıksız bu anlam, ona ulaşıldığında da “zarar verici” oluyor. Spoiler vermek istemediğim için deşmiyorum ama adeta dogmatik bir inanca dönüşen fandomlukta inanç öylesine kırılgan ki. Herhangi bir “ben Ni’Jah’ı sevmiyorum” dediğinde Dre sanatçının Grammy ödüllerini sıralamaya ve çeşitli savlarla kendi saplantısını meşrulaştırmaya çalışıyor. İkna edilemeyen kişinin ise cezası ölüm oluyor. Negatife tolerans sunmayan ilişkide, Dre’nin inancını kaybetmesi halinde boşluğu dolduracak ikame bir duygusu, kişisi veya inancı olmaması ise asıl sorun. “Steril” hayatında aşk, uyuşturucu, alkol, herhangi bir başka bağlılık veya bağımlılık yok. Ni’Jah’ın yanı sıra junk food diyebileceğimiz yüksek kalorili yiyecekler Dre’nin tek alışkanlığı. Onların ise Dre için bir tür mastürbasyon aracı olduğunu söylemek mümkün, aynı cinayetler gibi.
-
Dizide ana karakterin seri katil olduğu artık bir spoiler sayılamayacak kadar aşikar. Ancak dizilerde görmeye alışık olmadığımız tercihler var. Örneğin seri katilin siyahi bir genç kadın olması ilginç. Sinema dünyasındaki siyahi kadın klişesinden oldukça uzak. Ancak günümüzde duygusal hayranlık üzerine kurulu ilişkilerin daha çok kadınlarla özdeşleştirildiğini görüyoruz. Eşya biriktirme gibi daha aktif bir faaliyet içinde kurulan hayran olma ilişkileri ise daha çok erkeklerle ilişkilendiriliyor. Dizide saplantılı hayranın kadın olarak seçilmesinin nedeni bu temel ezber olabilir. Bunun yanında gönüllü olarak doğuştan getirdiği kimlikten vazgeçebilmesi için karakterin ayrıcalıklı ve toplumsal olarak üst statüde yer alan bir gruptan olmaması istenmiş olabilir. Sonuçta beyaz bir erkeğin toplum içindeki ayrıcalıklı statüsünü bırakarak fandom kimliğini içselleştirmesi, seri katil olacak saplantıyla gerçek kimliğini geride bırakması kurgusal olarak daha az inandırıcı gelebilir. Daha doğrusu buna izleyiciyi inandırmak daha kolay görülebilir. Yine de alışılmadık bir tercih.
Billie Eilish ve deli deliyi dakkada bulur teorisi
-
Bunun yanında Fargovari bir ileti ile dizinin açıldığına şahit oluyoruz. "Bu bir kurgu eseri değil. Yaşayan/ölü gerçek kişilerle veya gerçek olaylarla herhangi bir benzerlik kasıtlıdır.” cümlesi izlediğimizin ürkütücülüğünü artırıyor. “Yok artık daha neler” demeye meylettiğimiz her an içimizdeki Gülseren Budayıcıoğlu “Gerçek bir hayat hikayesinden” diye kulağımıza fısıldayıveriyor.
-
Diziye konu olan olaylar birçok ünlünün başına gelen ve magazin basınına yansıyan olaylardan alıntı. Müzik hayranları ve dedikodu tutkunları için adeta bir bulmaca gibi. İzlerken “Bak bu aslında Beyonce” diye dedikodu yapmayan yoktur. Neticede şokopop nesliyiz.... Kaldı ki bu “sırrı paylaşma” güdüsü izleyicinin de kendini diziye kaptırmasına yardımcı oluyor.
-
Dre’nin Ni’Jah ile aralarında olduğuna inandığı “özel bağ” dizide “melez olduğunu iddia eden beyaz bir striptizci kadın (Paris Jackson)” ile somutlaştırılmış. Gözümüzle gördüğümüz üzere kadın melez değil ancak o buna inanmış ve sonuna kadar iddiasını sürdürüyor. Dre’nin Ni’Jah ile kurduğu bağ gibi bu iddia da gerçekten uzak. Dre’nin bu kadına layık gördüğü ceza, aslında bize olası “bir ayna kırılmasında” yaşanabileceklerin sırrını veriyor.
-
Dizide bir tür kadın tarikatının lideri olarak gördüğümüz Billie Eilish ise sürprizlerden bir diğeri. Güçlü bir hiciv kaynağı olarak kullanılan bu karakterin de sonu Dre’nin inancına nasıl sıkı sıkıya sarıldığının bir diğer göstergesi. O bir kurtarıcı aramıyor hatta bağlılığını sorgulayacak herhangi bir yorumu cezaya layık görüyor.
-
Swarm’da kullanılan mavi, yeşil gibi soğuk renklerdeki ışıklar ve karanlık atmosferin tezatlığı ilgi uyandırıyor. Hem eğlence hem de karmaşa hissi uyandıran ışıkların özellikle Dre’nin çatışma içindeki zamanlarına denk getirilmesi zekice. Yinelenen ışıklar bizi adeta bir oyunun bir türlü geçilemeyen levelında, Dre’nin tekrar tekrar can çekişmesine seyirci ediyor.
-
Karakterin her bölümde başka bir olayın, işin, ismin arkasına saklanması hikayeye sürükleyicilik katıyor. Adeta bir suç belgeselinde farklı katillerin izini sürer gibi hissediyoruz.
-
Dizinin son bölümlerindeki belgeselvari anlatım ve gerçek hikayenin sonuna dair ipucu ise izleyicinin gerçeklik algısı ile oynuyor. Kurgunun nerede bitip gerçeğin nerede başladığına dair belirsiz sınırlar, “şöhret olan kişinin” flu gölgesi gibi önümüze seriliyor. Ni’Jah gerçekte nasıl biri bilmiyoruz sadece sahne personasına hakimiz aynı tüm ünlüler gibi… Hangisi gerçek, ne kadarı gerçek bilmiyoruz. Aynı dizideki hikaye gibi…
Tüm bunların yanında Swarm’ın kadın kimliğine, siyahi kadınların güçlendirilmesine dair bavulunun oldukça boş olduğu gerçek. Dizi saplantılı hayran bir seri katilin hikayesini anlatırken yaptığı seçimlerle dikkat çekse de, onları bir “mesele” haline getirecek altyapıyı kurmaktan aciz kalmış. Cesaretten yoksun bu yanı diziyi bir fenomen olmaktan alıkoyuyor. İlginç ama güvenli sularda kulaç alan bir seri katil dizisi haline getiriyor.
Gerçekten Böyle Manyaklar Var mı?
Vallahi var… Yerli magazin tarihimizde birçok ünlünün hayranı ile davalık olduğunu biliyoruz. Dünyada ise girişimlerin biraz daha korkutucu olduğunu söylemek mümkün. Aslında Dre kurgusal bir karakter ancak hikaye gerçekten yoğun izler taşıyor. Örneğin Ni’Jah’ın turnesi ve sonrasında ısıran hayran hikayesi bizlere Beyonce’yi hatırlatıyor. Ayrıca dizideki bazı cinayetlerinin gerçek hayatta ayakları yere basıyor. Örneğin Rashida karakterinin ölümünün 2018 yılında Gürcistan’daki bir cinayetten esinlenildiği Variety’e açıklanmıştı.
Makyaj kanalı mı açsam diyorum?
Henüz ünlü bir isme hayranlık dolayısıyla şekilde işlenmiş seri cinayetlerden bahsetmiyoruz çok şükür. Ancak ünlü ozanımızın söylediği gibi “Olamaz mı, olabilir”. İşte bu nedenle Swarm bu kadar ürkütücü. Gerçeğin kendisi olmasından ziyade ihtimali göstermesi, bizi sanal dünyanın ulaşılabilirliğini, gerçekliğin yerini alan ilişkileri yeniden düşünmeye sevk ediyor.
Saplantılı hayranlık artık gerçek dünyada bir fenomen. 2000 tarihli Eminem şarkısından bu yana onlara stan deniyor. Günümüzde kurduğu bu tek taraflı bağlar ise parasosyal ilişkiler olarak tanımlanıyor. Karşılıksız iletişimden keyif alan kişiler, parasosyal ilişki üzerinden duygusal birikimler gerçekleştiriyor. Hatta yapılan araştırmalar, bu ilişkiler orta düzeyde kaldığında kişilerin ruh haline iyi geldiğini gösteriyor. Ancak parasosyal ilişkiler gerçek ilişkilerin yerini almaya başladığında ortaya bağımlılıklar çıkıyor.
Kısaca Swarm ortalama 30 dakikalık bölümleri, gerçekle kurgu arasında gidip gelen ilginç hikayesi ile ilgi uyandıran, vakit geçirmelik bir alternatif. Özellikle psikolojiye ilgi duyuyor, dijitalleşen sosyal ilişki tarzını eleştiriyor, fandom kültürüne anlam veremiyor ve gerilim seviyorsanız, 7 bölümlük bu diziye bir bakın. Prime Video’da bölümlerine ulaşabilirsiniz. İyi seyirler.
(gizemkaboglu Brüksel'den bildirdi)
facebook'ta paylaş twitter'da paylaş Allah'a havale et
.jpg)
